DİN KARDEŞİNİN ETİNİ YEMEK Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyurdular: Mîrac’a çıkarıldığım gece bir topluluğa rastladım. Sağlarından sollarından etleri kesiliyor, sonra da kendilerine yediriliyordu. Onlara, “Dünyada kardeşlerinizin etini yediğiniz gibi şimdi kendi etlerinizi yiyiniz.” deniliyordu. Ben, “Yâ Cebrâîl! Bunlar kimlerdir?” diye sordum. Cebrâîl (a.s.), “Bunlar senin ümmetinden, insanların ayıp ve kusurlarını arayan, onları başkalarına söyleyen (gıybet eden)lerdir.” dedi. Câbir bin Abdullah (r.a.) naklediyor: Resûlullah (s.a.v.) zamanında kötü kokulu bir rüzgâr esti. Peygamber Efendimiz (s.a.v.), “Bazı münafıklar, Müslümanları gıybet ettiler. Bu kötü kokunun sebebi işte budur.” buyurdular. Hikmet ehli bir zâta, “Resûlullah Efendimiz (s.a.v.) zamanında gıybetin kötü kokusu ortaya çıkıyordu. Fakat günümüzde bu koku ortaya çıkmıyor. Bunun hikmeti nedir?” diye soruldu. Şöyle cevap verdi: “Günümüzde gıybet o kadar çoğaldı ki, burunlar o kokularla doldu. Artık kötü koku belli olmuyor. Bu, şuna benzer: Derilerin işlendiği tabakhaneye ilk defa giren birisi, derilerin kötü kokusundan orada duramaz. Hâlbuki orada çalışanlar, burunları o kokuya alıştığından bu kötü kokuyu hissetmezler. İşte günümüzde gıybet de böyledir.”